Het begint bij persoonlijk leiderschap – het verhaal van Caspar

Hij wordt de kartrekker én het voorbeeld van het Inclusiebeleid binnen PwC genoemd. Als Senior Associate Social Return on Investment bij PWC heeft Caspar het afgelopen jaar laten zien wat er gebeurt wanneer je vol in jezelf én in de ander gelooft, ook al heb je een beperking. Caspar is iemand die altijd in mogelijkheden denkt en oog heeft voor de groepen mensen die vaak niet worden gezien. Zijn professionele, en juist ook persoonlijke, betrokkenheid en zijn dagelijkse inzet bij het werven en onboarden van nieuwe collega’s met een arbeidsbeperking maakt dat hij de nominatie tot Uitblinker meer dan verdient!

Samen kom je ver(der)

“Ik wil de ander leren kennen, begrijpen wat hem of haar drijft en wat we samen kunnen doen” is de eerste zin die wij van hem lezen. Voor ons een allesomvattende zin die gelijk mooi laat zien waarom Caspar goed is in wat hij doet. Wat Caspar goed kan is dan ook te zien in de indrukwekkende resultaten die hij binnen PwC heeft geboekt de afgelopen jaren. Door o.a. de invoering van Wizzr, een tool waarmee organisaties Social Return kunnen monitoren, zorgde hij ervoor dat er daadwerkelijk meer mensen met een arbeidsuitdaging werden aangenomen de afgelopen jaren. “Dit zorgt ervoor dat het niet bij goede intenties en mooie woorden blijft, maar dat ons commitment om meer mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, of onze inkoop bij sociale ondernemingen (zoals Ctalents), inzichtelijk en transparant wordt.”  

Samen met het Ability bestuur heeft hij ook voor PwC doelen gezet voor meer collega’s met een arbeidsuitdaging. “We gaan meer mensen aannemen (de komende drie jaar elk jaar een verdubbeling), aan de slag met onze fysieke en digitale toegankelijkheid en zoveel meer.” schrijft hij ons enthousiast.   

Ik inspireer anderen door buiten hokjes te denken waardoor we vastlopers tackelen en zorgen dat dingen wel kunnen.

Maar wat kan er dan wél?

Caspar merkt aan zichzelf dat hij de afgelopen jaren gegroeid is in hoe hij met andere mensen omgaat. Waar hij vroeger vaker bezig was met de inhoud, stelt hij nu de menselijke relatie voorop. Een paar jaar geleden besloot Caspar steeds opener te gaan delen over zijn visuele uitdaging. Iets wat daarvoor niet vanzelfsprekend voor hem was: “Waar ik eerst nog terughoudend was over mijn visuele uitdaging, ben ik daar nu heel open over, juist om andere mensen te laten zien wat wel kan.” schrijft Caspar ons.  

Caspar is dus eigenlijk iemand die de status quo graag ‘challengt’, zoals hij die zelf zo mooi zegt, door te zorgen dat mensen niet in problemen maar in oplossingen gaan denken. Dit doet hij door voornamelijk zichzelf te zijn en eerlijk te delen wat hij vindt. “Maar uiteindelijk draait het niet om mij, maar om de bezieling die ik mag overbrengen op anderen. Ik inspireer andere door buiten hokjes te denken waardoor we vastlopers tackelen en zorgen dat dingen wél kunnen.” antwoord hij op de vraag hoe hij anderen in zijn dagelijks leven denkt te inspireren.  
  

We vergeten evenwel dat de oplossing ook bij onszelf ligt. De tijd van woorden is voorbij, het is tijd dat jij zelf in actie komt.

Het begint bij persoonlijk leiderschap

Caspar zijn visie op het oplossen van de maatschappelijke problemen, waar we op dit moment als collectief tegen aanlopen, is duidelijk en voelbaar in al zijn antwoorden. In zijn ogen gaat persoonlijk leiderschap ons stap voor stap verder helpen. “We praten over grote problemen, personeelstekort, migratie, vergrijzing en klimaat. We vergeten evenwel dat de oplossing ook bij onszelf ligt. De tijd van woorden is voorbij, het is tijd dat jij zelf in actie komt.” schrijft hij ons.   

Caspar stelt voor onszelf vaker af te vragen wat we zelf kunnen doen bij het oplossen van grote problemen: “Wat of waarin ga jij zelf veranderen? Welk werk pak jij aan? Wat is jouw taak in onze samenleving? Dat mensen met een uitdaging niet aan de bak komen is omdat ook jij weigert te kijken naar simpele oplossingen. Want hoe kan het dat wij als samenleving nog steeds wegkijken als het om mensen met een arbeidsuitdaging gaat?” deelt hij.   

Het collectief wegkijken is volgens Caspar de grootste uitdaging hierin. Hij legt het uit als ‘een verzameling van individuen die wegkijken en geen verantwoording nemen.’ Dat moet je met elkaar veranderen door samen de uitdagingen te lijf te gaan én te denken in oplossingen.   

“Wat ga jij zelf doen om je medeburger te begrijpen, concreet in actie te komen om gebouwen en het internet echt toegankelijk te maken?” schrijft hij onder andere als antwoord op de vraag wat hij tegen heel Nederland zou zeggen als hij de kans zou krijgen. Het stoppen met wijzen en klagen en beginnen met het pakken van je verantwoordelijkheid. Caspar is duidelijk: “We hebben jou nodig! Jouw creativiteit, doorzettingsvermogen en inspiratie nodig om echte verandering te brengen. Nu is het de tijd om te kiezen! Wat ga jij DOEN?”   

Dat ieder mens wordt geaccepteerd zoals zij of hij is en niet wordt beperkt, maar gezien, vastgehouden en tegelijkertijd losgelaten wordt omdat we elkaar te leen hebben en ons niet moeten laten beperken door onze uitdagingen.

Zijn droom voor de toekomst

“We zijn dan als samenleving veranderend naar een land van mensen die naar elkaar omkijken.” schrijft Caspar op de vraag wat zijn droom is. Wij weten als geen ander dat dit een vrij ambitieuze eindbestemming van de Inclusie reis is. Maar, met mensen zoals Caspar aan (stuur)boord bij bedrijven zoals PwC, mogen we erop vertrouwen dat Nederland daadwerkelijk het eerste land kan gaan worden waar mensen met een arbeidsuitdaging gelijk zijn aan mensen zonder uitdaging. Want dat is hoe Caspar hoopt dat Nederland over 10 jaar is.   

Zijn droom is dat we straks in een wereld mogen leven waarin mensen, ongeacht hoe, wie of wat ze ook zijn, zich gelijkwaardig mogen voelen én zo behandeld worden. “Dat ieder mens wordt geaccepteerd zoals zij of hij is en niet wordt beperkt, maar gezien, vastgehouden en tegelijkertijd losgelaten wordt omdat we elkaar te leen hebben en ons niet moeten laten beperken door onze uitdagingen.” schrijft hij doeltreffend. We hadden het zelf niet mooier kunnen verwoorden. En hoe we daar gaan komen is na zijn antwoorden wel helder.  

Een échte uitblinker

Caspar gelooft erin dat werk mensen uit hun sociaal en economisch isolement haalt. Door elke dag opnieuw zelf te laten zien wat er wél kan, hoopt hij dat hij hiermee anderen inspireert dit ook in te zien. “De award geeft mij nog meer armslag die boodschap te verspreiden en echt het verschil te maken zodat steeds meer mensen met een arbeidsuitdaging aan het werk gaan!”  

Het is bijzonder om te lezen, maar vooral om te voelen, hoe Caspar zelf écht doet waar hij in gelooft. Leiderschap pakken over alles waar hij invloed op heeft om zo, stap voor stap, de werkvloer Inclusiever en daarmee mooier te maken. Vanzelfsprekend is Caspar voor ons een echte uitblinker en iemand die door zijn doorzettingsvermogen en daadkracht de Nederlandse werkcultuur voorgoed verandert.  

Stem hier op Caspar voor de Ctalents Diamond awards in de categorie ‘Uitblinker’. 

Wij, team Ctalents, matchen talenten met een auditieve of visuele beperking aan Inclusieve organisaties. Zo zorgen wij ervoor dat de extreme hoge werkloosheid onder mensen die blind, slechtziend, doof of slechthorend zijn duurzaam wordt verlaagd van 70% naar 20%. Hoe? Door talent te zien, in plaats van beperking. Met onze methode focussen we ons op de sterke kanten en de ontwikkeling van onze kandidaten. Samen met al meer dan 37 organisaties zorgen we ervoor dat deze groep een eerlijke kans krijgt op de arbeidsmarkt. Samen gaan we voor een maatschappij waarin iedereen een mooie carrière kan maken.  

Geschreven door Myrthe Wortman